Έτσι όπως άλλαζε κάθε βράδυ η Μονή Λαζαριστών, άλλοτε με μόνη τη φωνή του Αλκίνοου Ιωαννίδη, άλλοτε με το διονυσιασμό του Παντελή Θαλασσινού και του Βασίλη Σκουλά, άλλοτε με το τέμπο και την ενέργεια του Μιχάλη Χατζηγιάννη και άλλοτε με τις κλασικές κινηματογραφικές φιγούρες, έμοιαζε σαν ζωντανό σκηνικό. Ένα σκηνικό για να αφηγηθεί ο καθένας τα όνειρα και τις επιθυμίες του. Με λόγια από νότες και με μουσική από εικόνες…

Μόνος, αλλά γεμάτος…

Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης παρουσίασε την Τετάρτη 12/9 ένα σόλο πρόγραμμα. Μόνος επί σκηνής, με τα τραγούδια του στην απλούστερη μορφή τους, μεταφέροντάς μας στη στιγμή της δημιουργίας τους. Ακολουθώντας μια παράδοση αιώνων, αυτή των τροβαδούρων, ξύπνησε αισθήσεις, αισθήματα, σκέψεις, εμπειρίες, όνειρα και πραγματικότητες που αφορούν όλους μας. Αλλά δεν ήταν μόνος στη σκηνή, από τη μια τον συνόδευαν οι εκστασιασμένοι από τη δύναμη της μουσικής του φίλοι του και από την άλλη οι εικόνες που σχηματίζονταν γύρω του: τα τραγούδια είναι ιστορίες και κουβαλάνε μνήμες και εικόνες…

Έτσι ξεκίνησαν…

Ένα τριήμερο, από τις 13 μέχρι τις 15/9, με ταινίες - πρώτες εμφανίσεις σκηνοθετών που αργότερα έκαναν μεγάλη καριέρα. Πρεμιέρες που έκαναν αίσθηση στην εποχή τους και που ακόμη και σήμερα διατηρούν το σφρίγος και την έντασή τους. Σε συνεργασία με το CineDogs.gr η Μονή Λαζαριστών μετατράπηκε σ' ένα υπέροχο open air cinema και φιλοξένησε τις πρώτες ταινίες των Στάνλεϊ Κιούμπρικ, Γούντι Άλεν, Τζορτζ Ρομέρο, Γουές Άντερσον, έδειξε μικρού μήκους ταινίες σε συνεργασία με το TiSFF και απέδειξε ότι η σινεφιλία ταιριάζει πολύ σ’ έναν χώρο που δίνει πολλές υποσχέσεις για το μέλλον…

Με άρωμα Ελλάδας…

Ανέβηκαν στη σκηνή ο Παντελής Θαλασσινός με τον Βασίλη Σκουλά την Κυριακή 16/9 και προσκάλεσαν και τους Κωνσταντίνο και Ματθαίο Τσαχουρίδη. Το αποτέλεσμα ήταν μια βραδιά που ταξίδεψε όσες και όσους βρέθηκαν στη Μονή Λαζαριστών σε όλη την Ελλάδα: τραγούδια που στέκονται στο σημείο που η Κρήτη συναντά το Αιγαίο και τα Επτάνησα, εκεί που οι Κυκλάδες σμίγουν με τη Μακεδονία και την Ήπειρο, εκεί που η Ρούμελη βρίσκει τη Σμύρνη…

Με το ρυθμό του Μιχάλη…

Δύσκολα θα βρεις κάποιον που δεν έχει τραγουδήσει κάποιο από τα τόσα κομμάτια του Μιχάλη Χατζηγιάννη: « Άγγιγμα Ψυχής», «Και θα χαθώ», «Εκδρομή», «Χωρίς αναπνοή», «Ακατάλληλη σκηνή», «Πάρτι», «Το σ’ αγαπώ», «Το καλοκαίρι μου», «Δεν φεύγω», «Αν μου τηλεφωνούσες», «Μοιάζουμε» και τόσα άλλα… Το βράδυ της Δευτέρας 17/9 η Μονή Λαζαριστών έγινε μια μεγάλη αγκαλιά για τον δημοφιλή τραγουδιστή και γρήγορα ο χώρος μετατράπηκε σε χώρο ενός όμορφου πάρτι…